ယြြန္းယြန္းဟာလွတယ္လို႔ ေျပာလို႔ရတဲ့ မိန္းမတေယာက္ပါ။ သူမရဲ႕ ႏုညံ့တဲ့ အသားအေရနဲ႔ မစိုစေလာက္ အနည္းငယ္ဝေနတယ္လို႔ ေျပာလို႔ရတဲ့ ခႏၶာကိုအလွပိုင္ရွင္မိန္းမတေယာက္ေပါ့..။ ၁၅ေပါင္ခန႔္ ၀ိတ္ခ်ထားၿပီး ေဘာ္လ္ဒီကိုျပန္ထိန္းထားတာ မၾကာေသးပါဘူး ။ ယြြန္းယြန္းတေယာက္ အေတာ္ေလးႀကိဳးစားလိုက္ရတာေပါ့ မိန္းမတစ္ေယာက္ အတြက္ ၀ိတ္ ၁ေပါင္ခ်ဖို႔ဆိုတာ တကယ္ကိုမလြဲတဲ့ ကိစၥပဲေလ… ေယာက်ာ္းလုပ္သူ ကိုေအာင္မင္းကေတာ့ ေမဇင့္ကို လိုက္လို႔ မရွင္ႏိုင္ေတာ့ဘူး …အရမ္းဝလာေတာ့ ဘယ္ေလာက္လုပ္လုပ္ သိပ္မထိေရာက္သလို ျဖစ္ေနေရာ …ကိုေအာင္မင္းဆိုတဲ့လူက အစားအေသာက္ကလဲ က်ဴးတာကို … ေပါင္၂ဝဝေလာက္ ခႏၶာကို အေလးခ်ိန္ရွိတဲ့ တကယ္ ဝက္ႀကီးပါ…ဒါေပမဲ့ ယြြန္းယြန္း ကိုေအာင္မင္းကို ခ်စ္ေနဆဲပါ… ကိုေအာင္မင္းကလဲ ေမဇင့္ကို ခ်စ္ေနဆဲပါပဲ..တေယာက္ကိုေယာက္ေတာ့ သစၥာလုံးဝ မပ်က္ဖူးေသးတဲ့ တကယ္သာယာတဲ့ အိမ္ေထာင္ေရးကိုပိုင္ဆိုင္တဲ့ လင္မယားႏွစ္ေယာက္ေပါ့….အားကစားပုံမွန္လုပ္တဲ့ မယြြန္းယြန္းကေတာ့ တေန႔တျခား ေသြးသားလည္ပတ္မြဳေတြေကာင္း… ေနလို႔ထိုင္လို႔ေကာင္း နဲ႔ မိမိကိုကိုယ္ယုံၾကည္မြဳေတြရွိၿပီး ကို႔ကို္အပ်ိဳေလးတေယာက္လို သြက္လက္္မြဳေတြ ခံစားလာရတဲ့အခ်ိန္ေတြမွာ …။ ကိုေအာင္မင္းတစ္ေယာက္...

က်ေနာ္ခု အသက္ ဆယ့္ခြန္ရွိၿပီ။ဆယ္တန္းျပန္ေျဖထားသည္။ ေစာ္မခ်ဖူးေသးပါ။ ဖာခ်ဖို႔က်ေတာ့ ပိုက္ဆံကမရွိ ရွိလည္းမခ်ရဲ။ ထန္လည္းထန္သည္။မိေထြးေစာက္ဖုတ္ေတာ့ အနီးကပ္ျမင္ဖူးသည္။ကေလး ႏွစ္ေယာက္ေမြးထားတဲ့ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးက နီရဲလန္ျပဲ ႂကြက္နားရြက္ေတြပင္လိပ္ေနၿပီ။ ဖင္ႀကီးကေတာ့က်န္ေသးသည္။ ဝလာလို႔ပိုကိတ္လာသည္။အရမ္းႀကီးေတာ့မဝေသး ျပည့္႐ုံသာ။ နို႔ေတြကနည္းနည္းေတာ့တြဲေနၿပီ။ အေဖနဲ႔လိုးၾကတိုင္းထေခ်ာင္းေနၾကဆိုေတာ့ အကုန္သိေနၿပီ။အေမက က်ေနာ္၁၀ႏွစ္ေလာက္မွာ အေဖႏွင့္ကြဲသည္။ ဖင္ေဆာ့တာအေဖမိၿပီး ရိုက္ၾကႏွက္ၾကေတာင္ျဖစ္ၾကေသးသည္။ အေဖက မာနႀကီးသည္။ေဒါသႀကီးသည္။ အေမကို ကြာရွင္းၿပီးႏွင္ခ်သည္။ က်ေနာ့္ကိုအဖြားအိမ္ပို႔ ထားလိုက္သည္။အေမကေတာ့ဘယ္ေရာက္လို႔ေရာက္မွန္းမသိရ။အေမ့ကိုေတြ႕ခ်င္ေပမယ့္အေဖ့ဆီမွ အေမ့အေၾကာင္းေျပာသံမၾကားရ ေမးလၽွင္လည္း အရိုက္ခံရသည္။ထိုေၾကာင့္မေမးရဲ။ ္ၾကာကူလီဘဲႀကီးလည္း ေျခေထာက္က်ိဳးၿပီးမယားခိုးမႈနဲ႔ေထာင္က်သည္။ အေဖလည္းရိုက္မႈနဲ႔ေထာင္က်သည္။ ေျခာက္လၾကာေတာ့ လြတ္ၿငိမ္းနဲ႔တိုးၿပီးျပန္လြတ္လာသည္။ေနာက္၃ႏွစ္ ေလာက္ၾကာေတာ့ မိန္းမထပ္ယူသည္။မိေထြးဆိုေပမယ့္က်ေနာ့္ကိုခ်စ္သည္။သူမ်ားမိေထြး ေတြလိုမႏွိပ္စက္။အေဖတို႔က သုံးဆယ္ေက်ာ္ လုပ္နိုင္တဲ့အရြယ္...

“ ဘာမွန္းလဲမသိဘူး…” လက္ထဲက စာရြက္ပိုင္းေလးကို ေခါက္လိုက္ရာက ေဘးဘီကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေစာေစာက စာလာေပးေသာ (၁၉) ႏွစ္ (၂၀)ႏွစ္ေလာက္အရြယ္ ေကာင္ေလးကို မေတြ႕ရေတာ့ေပ။ ဒီေန႔သင္တန္းပိတ္ရက္ျဖစ္လို႔ ေရမိုးခ်ိဳးအဝတ္အစားလဲကာ ခါတိုင္း သင္တန္းပိတ္ရက္မ်ားကလို သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ သီတာ့ဆီ သြားဖို႔ မနက္စာကို ေစာေစာေလးစားၿပီး ထြက္၍အလာမွာ ဒီစာတိုေလးကို လမ္းထိပ္ေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ရရွိလိုက္ရတာျဖစ္သည္။ ဒါဆို သီတာ့ဆီ ငါေနာက္က်မွ ေရာက္သြားရင္…အို ခုမွပဲ သတိရ တယ္။ ၿပီးခဲ့တဲ့အပတ္ သင္တန္းပိတ္ရက္တုန္းက သီတာ့ဆီ အလည္သြားရင္း သီတာ ေျပာလိုက္သည္။ ဒီေန႔ သူ႔အိမ္ကေတြနဲ႔ ရန္ကုန္ဘုရားဖူး လိုက္သြားျဖစ္မွာဆိုေတာ့ သူ အိမ္မွာမရွိတဲ့အေၾကာင္းကို က်မ ခုမွသတိရလိုက္သည္။ သင္တန္းပိတ္ရက္တိုင္း သီတာတို႔အိမ္ သြားလည္ေနက်ျဖစ္တာမို႔ သီတာ သူ႔အိမ္ကေတြနဲ႔ ရန္ကုန္ဘုရားဖူးလိုက္သြားျဖစ္ ေၾကာင္း ေျပာလိုက္သည္ကို ေမ့သြားခဲ့ရတာပဲျဖစ္ပါသည္။ “ အင္း…ေတာ္ေသးတာေပါ့…ဒါဆို ဟိုတစ္ေယာက္မွာတဲ့ ေအာင္ခင္တို႔ အိမ္ကိုပဲ သြားေတာ့မယ္….” က်မလည္း ဆုံးျဖတ္လိုက္ရပါေတာ့တယ္။ မင္းမင္း ဆိုတာက က်မရဲ့ရည္းစား ေက်ာ္မင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ က်မတို႔က အခုအဂၤလိပ္စကားေျပာသင္တန္းကို အတူတက္ေနတဲ့ တစ္...

မမမိုး စိတ္ေလေနပါသည္. ေယာက္်ားက မေလးရွားမွာ အလုပ္သြားလုပ္တာ ၆ လပဲရွိေသးသည္.. တေန႔တခါေတာင္ ဖုန္းမဆက္ဘူး. အလုပ္မ်ားလို႔ဆိုပီး  အေၾကာင္းျပေနသည္.. ဒီၾကားထဲ ကိုဗစ္က ေပၚလာျပန္ သည္.. အိမ္မွာေယာကၡမရယ္.. ေယာက္်ားရဲ့ညီရယ္. မမိုးရယ္ သုံးေယာက္တည္း ရွိသည္. အသက္ ၅၀ ေယာကၡမ စာအုပ္ဖတ္လိုက္ အိပ္လိုက္ႏွင့္ ဟုတ္ေနသည္.. မတ္ေတာ္ေမာင္ကလည္း ဖုန္းပြတ္လိုက္ အိပ္လိုက္ႏွင့္ သာယာေနၾကသည္.. ကိုဗစ္ေရာဂါေၾကာင့္ ဘယ္မွမထြက္ခ်င္ၾက အိမ္တြင္းေအာင္းကာလ ျဖစ္ေပသည္.. တိုက္ခန္းမွာ ေနၾကသျဖင့္ အခန္းသုံးခန္း မွာ တစ္ေယာက္တစ္ခန္းေအာင္းရင္း အခ်ိန္ျဖဳန္းေနရတာ ၿငီးေငြ႕စရာေပ… ……. တေန႔တေန႔ ေဖ့ဘြတ္နဲ႔တင္ အခ်ိန္ကုန္ေလသည္.. … ”ဟဲ့ ေအာင္ေလး.. နင္အျပင္မသြားဘူးလား” ေအာင္ေလးဆိုသည္မွာ ေယာက္်ားရဲ့ ညီျဖစ္သည္. အေဝးသင္တက္ေနပီး အလုပ္မရွိေသးေပ.. ”မမိုးရယ္ ကိုဗစ္မ်ားေနလို႔ ဘယ္မွမသြား ခ်င္ဘူး..” ”နင္မသြားရင္ ငါ့ကိုဇတ္ေၾကာဆြဲေပးဟာ အိပ္လိုက္စားလိုက္နဲ႔ အေၾကာတက္ေနလို႔” ေအာင္ေလး အသက္ ၁၈ ႏွစ္ရွိပီ.. ရည္းစားထားတာလဲ မေတြ႕ရ.. အျပင္ အလည္အပတ္လဲမသြား အိမ္ျမဲသူျဖစ္သည္… ခိုင္းရင္ေတာ့ လုပ္ေပးတတ္ၿပီး လိမ္မာေလသည္… ”ဟုတ္..မမိုး.. ခဏေလးေနာ္.. ဒါေလးပီးရင္ လာႏွိပ္ေပးမယ...

ကၽြီ ေဂ်ာက္” ရွယ္လီ တံခါးကိုအသာေလးပိတ္ၿပီးေသာ့ခတ္လိုက္ သည္။ဒါမွလည္းေဘးအိမ္ကအသံမၾကားမွာေလ။ ရွယ္လီကဒီအိမ္မွာ အိမ္ငွားေနရတာဆိုေတာ့အစစ အရာရာ ဆင္ျခင္ရသည္။ ၿပီးေတာ့ သူအခုလို ညပိုင္းအျပင္သြားတာသာ ေဘးအိမ္ကသိလိုကေတာ့ သူ႔ဘဲႀကီးကိုေညာင့္မွာအ ေသခ်ာ။ျပသနာေတာ့မရွိ သူ႔ဘဲႀကီးကလည္းသူ႔ကို တိတ္တိတ္ပုံး ထားတာဆိုေတာ့ လာရင္ေတာင္ ညည လိုးခံနီးမွသာခဏလါ တာေလ။ၿပီးရင္တန္းျပန္တာ။ တခါတေလဆို လါေတာင္မလါ။ဒါေၾကာင့္လည္း ရွယ္လီ အေပါင္းအသင္းေတြ နဲ႔ သြားတာလါာတာသူမသိတာ။ အခုလည္း သူ႔အဖြဲ႕ေတြသူ႔ကိုေမၽွာ္ေနေလါက္ၿပီ။ အဖြဲ႕ဆိုေပမယ့္လည္းအမ်ိားႀကီးေတာ့မဟုတ္။သူနဲ႔မွ ၄ ေယာက္ရယ္။သူရယ္ သူ႔သယ္ခ်င္း ျဖဴေလး နဲ႔ျဖဴေလး ဘဲရယ္ ဘမင္းဆိုသူရယ္ေလ။ ဒါေပမယ့္ ဘမင္းဆိုသူကေတာ့ သိတာသိပ္မၾကာေသးဘူးေလ။ ျဖဴေလးတို႔ေခၚလါလို႔သာသိရ ခင္ရတာပါ။အခုညလည္း ဘမင္းက ဆိုင္တစ္ဆိုသ္မွာ ရွယ္ေကၽြးမယ္ေျပာထါး တာေလ။ဒါ့ေၾကာင့္ ရွယ္လီ မ စပါယ္ရွယ္ျပင္ဆင္ၿပီး ထြက္လါခဲ့တာေပါ့။ လမ္းထိပ္ေရာက္ေတာ့ သူမကို လာႀကိဳေနတဲ့ျဖဴေလးတို႔ကိုေတြ႕ရတယ္။ ”’ေဟ့ ရွယ္လီမ ျမန္ျမန္လါပါဟ နင္ကလည္း ဒီမွာဗိုက္ဆာေနၿပီဟ ”” ”’ၾသ ေအးေအး လါပါၿပီ ဟာ နင္ကလည္း” ””’ကဲ မရွယ္လီေလ း လါ ဆိုင္ကယ္ေပၚတက္ းးးးး ဘမင္းက ရွယ္လီ့ကိ...

တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္လည္း အၿပိဳင္အဆိုင္ရွိၾကသည္။ အားလုံးက လက္လုပ္လက္စား ႏြမ္းပါးသူေတြျဖစ္ၾကၿပီး တစ္ေန႔လုပ္မွ တစ္ေန႔စားရသူေတြ ျဖစ္ေပမယ့္ မိန္းမသားမ်ားပီပီ ကိုယ့္မာနႏွင့္ ကိုယ္ေတာ့ ရွိၾကသည္ပင္။ ျမယမင္းမွာ  မိခင္ျဖစ္သူႏွင့္အတူ ညီမတစ္ေယာက္ ေမာင္တစ္ေယာက္သာရွိသည္။ အေဖက သူမငယ္စဥ္ကပင္ ဆုံးပါးသြားခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။ သူမမိခင္ ေဒၚရင္ေရႊက ေဈးမွာ ကုန္စိမ္းေရာင္းသည္။ ျမယမင္းေအာက္က ညီမႏွင့္ေမာင္ငယ္ျဖစ္သူက အေမ့ကို ကူ၍ ေဈးေရာင္းသည္။ အလွည့္က် ခ်က္ျပဳတ္ၾကသည္။ ညီမကေလး စန္းသီက ျမယမင္းထက္ အသက္ေလးႏွစ္ခန႔္ငယ္ၿပီး အသက္ ၁၄ႏွစ္ရွိၿပီျဖစ္ကာ ေမာင္ျဖစ္သူဖိုးေခြးက ယခုမွ အသက္ ၁၂ ႏွစ္ေလာက္သာရွိေသးသည္။ ႏွစ္ေယာက္စလုံး ေက်ာင္းမေနၾကေတာ့ဘဲ မိခင္အလုပ္ကိုသာ ဝိုင္းကူလုပ္ကာ အေတာ္ကေလးလည္း အားကိုးေနရၿပီျဖစ္သည္။ ျမယမင္း အလုပ္ေစာသိမ္း၍ ျပန္လာျဖစ္သည့္ေန႔ေတြဆိုလၽွင္ အေမ့ဆိုင္ကို သြားေရာက္ကူသိမ္းေပးသည္။ ထမင္းဟင္း ဝိုင္းကူ၍ ခ်က္ျပဳတ္ေပးရသည္။ ယခင္က ညီမႏွင့္ေမာင္ျဖစ္သူ ႏွစ္ေယာက္စလုံး အရြယ္မေရာက္ခင္ အခ်ိန္ကဆိုလၽွင္ အစစအရာရာ ျမယမင္းတစ္ေယာက္သာ အပင္ပန္းခံ၍ အေမ့အလုပ္မွန္သမၽွကို ကူညီလုပ္ကိုင္ေပးရသည္ခ်ည္း ျဖစ္သည္။ ယခုေတာ့ ရပ္ကြက္ထဲမွ အေမ့အသိ မ...