သူ႕အဖုတ္နဲ႕ ကၽြန္ေတာ္

သူ႕အဖုတ္နဲ႕ ကၽြန္ေတာ္မ်က္ႏွာ ကၽြန္ေတာ္ ဂ်ီတီစီေက်ာင္းသားဘ၀တုန္းကေပါ႕ဗ်ာ…ဆယ္တန္းေအာင္ၿပီး ပထမႏွစ္စတက္ခ်ိန္ေပါ႕ အဲဒီတုန္းက ေက်ာင္းကိုေရာက္စမွာ တက္ၠသိုလ္ေကာလိပ္ဆိုတာ႐ုပ္ရွင္ေတြ ၀တ္ၲဳေတြထဲကလုိ စိမ္းစိမ္းစိုစိုေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းရိွမွာပဲလို႕ထင္ထားတဲ႕ ကၽြန္ေတာ္႕အတြက္ ေမွာ္ဘီဂ်ီတီစီဟာ တကယ္႕ကိုမဲဇာပဲဗ်ဳိ႕ ၾကည့္ေလရာမွာဖုန္တေသာေသာနဲ႕လယ္ကြင္းေတြအထက္တန္းေက်ာင္းအဆင့္သာရိွတဲ႕ ေက်ာင္းေဆာင္ေတြ မခံႏိုင္ေလာက္ေအာင္ပူျပင္းတဲ႕ေနေရာင္ေတြဟာကၽြန္ေတာ္႕ရဲ႕စိတ္ကူးထဲက ေကာလိပ္ေက်ာင္းသားဘ၀ေလးကို ဖ်က္ဆီးပစ္လိုက္ေတာ့တာပဲကၽြန္ေတာ္ဆုိ ေရာက္စကခ်က္ခ်င္းေတာင္ ေက်ာင္းေျပာင္းဖို႕ စိတ္ကူးမိခဲ့ေသးတယ္ ဒါေပမယ့္ကၽြန္ေတာ္ျဖစ္ခ်င္တဲ႕အင္ဂ်င္နီယာျဖစ္ဖို႕ ဒီေလာက္ေတာ့ အဆင္းရဲခံႏိုင္ရမွာေပါ႕ဆိုတဲ႕အေဖ႔ရဲ႕စကားေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ဆက္ေနမိခဲ့တာ ဒါေပမယ့္ မၾကာခင္မွာပဲ ေက်ာင္းမေျပာင္းျဖစ္တာမွန္လိုက္ေလျခင္းလို႕ ကၽြန္ေတာ္အျမင္မွန္ရသြားခဲ႕ပါတယ္ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ဒီလိုကႏ္ၲာရၾကီးထဲမွာ အိုေအစစ္ေလးတစ္ခု မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ ရွာေဖြေတြ႕ရွိခဲ့လို႕ေလ…… သူမရဲ႕နာမည္က ရွယ္လီတဲ႕ (မွတ္ခ်က္-နာမည္ေျပာင္းလဲေရးသားထားျခင္းျဖစ္ပါသည္)သူတို႕ရဲ႕ေမဂ်ာမွာေတာ႔ကြင္းလို႕ေတာင္ေခၚလ...